Meegeren, H. van

Henricus Antonius (Han) van Meegeren werd op 10 oktober 1889 in Deventer geboren en overleed op 30 december 1947 in Amsterdam.

Als kunstenaar was Han van Meegeren 100% autodidact. Al vroeg bleek zijn tekentalent; op de middelbare school haalde hij louter negens en tienen voor tekenen. Daarnaast studeerde hij – gestimuleerd door zijn vader – bouwkunde aan de TH te Delft.

In 1913 toen Han van Meegeren een eerste prijs won met een tekening voor een kerkinterieur, besloot hij om in plaats van ingenieur, kunstschilder te worden. In het begin bestond zijn kunstproductie vooral uit Bijbelse voorstellingen. Later kreeg hij meer oog voor het dagelijkse leven en schilderde hij straatzangers en nachtclubtaferelen maar hij draaide er zijn hand ook niet voor om betaalde opdrachten van acteurs en van de betere klasse aan te nemen. Daarnaast zijn zijn tekeningen en litho’s van dieren (denk maar aan zijn bekende hertentekening) in grote aantallen  verspreid.

Maar zijn grote financiële slag als kunstenaar maakte hij toch met vervalsingen waaraan hij tussen 1937 en 1943 miljoenen verdiende. Maar feitelijk was hij GEEN vervalser maar schilderde hij ‘slechts’ in de stijl van Frans Hals en Vermeer. De ‘enige’ fraude die hij pleegde was het valselijk signeren van schilderijen alsof het een Hals of een Vermeer was.

Van Meegeren werkte als kunstschilder in Delft, Den Haag, Deventer, Laren, Amsterdam en Rijswijk maar ook in Zuid-Frankrijk.

Kwalificaties van Van Meegeren zijn: aquarellist, kopiist, schilder, tekenaar en ‘vervalser’.

Zowel dieren, (zelf)portretten, stillevens als figuur- en religieuse voorstellingen behoren tot zijn productie.

Van Meegeren was leraar van Peter Glazener, Jemmy van Hoboken en van zijn zoon Jacques van Meegeren.

Vermeld in Scheen, Witt Checklist, Jacobs, Cahiers uit het Noorden, Lenain.