Post-modernisme

Post-modernisme is een stroming in de filosofie en de kunst die gezien wordt als een reactie op en een radicale afscheuring van het modernisme. Echter, post-modernisme heeft ook veel elementen van het existentialisme van de jaren ‘40 en ‘50 meegenomen in zijn ontwikkeling. Het meest in het oog springende kenmerk van de stroming is het in twijfel trekken van lang gekoesterde begrippen als waarheid en – romantische – authenticiteit. In de beeldende kunst resulteert die twijfel vaak in eclecticisme met een flinke dosis ironie. Op filosofisch vlak houden zij die tot de post-modernen worden gerekend zich, meer nog dan hun voorgangers, bezig met taalkritiek. Zij zijn hiertoe voornamelijk door Lyotard geïnspireerd. Het model waarin taal een afspiegeling zou zijn van de werkelijkheid wordt daarin nadrukkelijk verlaten. Men proclameert het einde van de ‘grote verhalen’ (vooruitgang door techniek, marxisme, christendom). Post-modernisten spelen een spel met citaten uit ‘hoge’ en ‘lage’ cultuur, die ze met elkaar laten botsen. Gespeeld wordt ook met verschillende stijl(element)en uit verschillende historische perioden. Daardoor wordt de kenbaarheid van de wereld eens te meer op de helling gezet.