Humanisme

Het renaissance-humanisme (meestal kortweg humanisme genoemd) is een moderne benaming voor een intellectuele beweging in de tijd van de Renaissance (onder andere Francesco Petrarca) die in Florence haar voornaamste centrum had en zich in meer of mindere mate verspreidde over het merendeel van Europa. Kenmerkend was het besef tot een nieuw tijdperk te behoren en de noodzaak om zich af te keren van het verleden van de voorgaande eeuwen. Dit verleden werd door de humanisten als middeleeuwen gedefinieerd en scherp afgewezen. Hiertegenover werd de oudheid als absolute toonaangevende norm voor alle levenssferen gesteld. Het winnen van een directe toegang tot deze norm in haar oorspronkelijke, onvervalste vorm, de ‘terugkeer naar de bronnen’ (lat: ad fontes), stond centraal in het Renaissance-humanisme.