Graveren (staal)

Een gravure is een afdruk van een afbeelding die op een metalen plaat wordt gemaakt. Een graveur tekent rechtstreeks op de metalen ondergrond. Hiervoor gebruikt hij een burijn. De burijn is een instrument dat aan het einde is afgeschuind en heeft 3 zijden. Vanwege de hardheid van het materiaal (koper of staal) wordt de gravure gekenmerkt door haar enigszins hoekige karakter. Er zijn ook zilvergravures en goudgravures.

In de 15e eeuw werden de kopergravures nog alleen door edelsmeden gemaakt, aangezien zij de techniek van het graveren in hard metaal van oudsher machtig waren bij het decoreren van allerhande voorwerpen. In de 19e eeuw werden veel staalgravures gemaakt. Zij dienden als illustratiemateriaal in boeken. Staal is hard en een staalgravure kon in een feitelijk onbeperkte oplage worden gedrukt. Gezien de grote oplages waarin zij werden gedrukt hebben staalgravures dan ook weinig waarde. Hoewel staalgravures direct te herkennen zijn aan hun grijze toon worden zij vaak met een ets verward. De gravure is een diepdruk-techniek, net als bijvoorbeeld een ets.

De afkorting \’del.\’ die men wel op gravures aantreft, komt van het Latijnse deliniavit = (hij) heeft het getekend. Ook wordt wel \’fecit\’ toegevoegd als duiding dat de staalplaat is gemaakt naar een voorbeeld (bijvoorbeeld een olieverf o.i.d.).