Calotypie

Calotypie of \’Talbotypie\’ werd uitgevonden door Fox Talbot. Hoewel nooit een echt commercieel succes werd het aangeboden als de belangrijkste alternatief voor daguerreotypie in het bijzonder aan amateurs, kunstenaars en wetenschappers (die het wel op grote schaal adopteerde). Calotypie – werkend met een negatief beeld – is de meest voorkomende vorm waarin het wordt aangetroffen. De basis voor calotypie is papier met een laag ingedroogd zilvernitraat dat vervolgens in een oplossing van kaliumjodide wordt gedompeld om aldus een lichtgevoelige laag van zilverjodide vormen. De doorschijnendheid van calotypes kan worden verbeterd door waxen en er kan zelfs een positief van worden gemaakt door het herhalen van het gehele proces of ook we door het \’printen\’ van het beeld op vrijwel dezelfde manier als het maken van een photogenic drawings. Wanneer het proces wordt afgezwakt in bijvoorbeeld een goud-oplossing (om het een purpleish toon te geven) wordt het een \’gezouten papieren print\’ genoemd.