Waldorp, Antonie

Antonie Waldorp werd in 1802 in Den Haag geboren in Huis ten Bosch, als zoon van Abel de Saaijer Waldorp (1774-1882), de stiefzoon van kunstschilder Jan Gerard Waldorp (1740-1808), en Jacomina Goddee. Hij was de tweelingbroer van Jean de Saaijer Waldorp (1802-1872). Op 25 februari 1824 trouwde Waldorp met Johanna Sophia van Hove, een huwelijk waaruit drie kinderen werden geboren: Jan Abel Adriaan Waldorp, Johanna Sophia en Jacomina Maria. De laatste zou later trouwen met de dichter J.J.L. ten Kate. Bij het huwelijk in Den Haag werd Antonie door een verschrijving of foutieve weergave in de huwelijksbijlagen, per abuis ingeschreven als Anthonie Waldorp in plaats van Anthonie de Saaijer Waldorp, waardoor de naam Waldorp als familienaam in de Burgerlijke Stand ‘gefixeerd’ werd.

In zijn jonge jaren was hij werkzaam in het atelier van de decoratieschilder Berckenheimer. Hij gaf later onder meer les aan A.D. ’t Hoen, Charles Rochussen en Jan Weissenbruch.

Na zijn 23e wijdde hij zich geheel aan de schilderkunst en hij werd een voorloper van de Haagse School.

Aanvankelijk schilderde hij kerkinterieurs, portretten en binnenhuistaferelen. Later legde hij zich toe op het schilderen van landschappen, rivier- en zeegezichten waarmee hij grote bekendheid verwierf.

In 1833 maakte hij een studiereis door Frankrijk, België en Duitsland.

Hij ontving verschillende onderscheidingen: in 1845 werd hij door de Belgische koning benoemd tot ridder van de Leopoldsorde, in 1847 door koning Willem II tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en in 1849 door Willem III tot ridder in de Orde van de Eikenkroon.

Antonie was lid van de Koninklijke Academie in Amsterdam.

Vermeld in Immerzeel, Thieme / Becker, Waller, Delft, Witt Checklist, Scheen.