Puyenbroeck, Jan van

Jan van Puyenbroeck (naamvarianten: Jan Van Puyenbroeck, Jan Van Puijenbrock, Jan van Van Puyenbroeck; signering: J. van Puijenbroeck) werd op 5 december 1887 in Antwerpen geboren en overleed op 3 november 1972 in Schoten (bij Antwerpen).

Hij volgde kunstzinnige opleidingen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten (HISK) eveneens in Antwerpen. Zelf leidde hij onder andere Juliaan De Vriendt, Eugeen Joors, Frans Joris, Charles Mertens, Alfred Ost, Louis Albert Roessingh, Jan Willem Rosier, Frans Van Leemputten en Piet Verhaert op.

Hij was naast schilder ook dichter en schrijver.

Jan was als kunstenaar actief in Engeland, Spanje, Rothem (bij Meerssen, Luik en Antwerpen.

Veel van zijn werken zijn (bloem)stillevens, figuur- en christelijk-religieuze voorstellingen, (kinder- en zelf)portretten, (winter)landschappen en naaktfiguren.

In 1920 ontving hij de Prix de Rome.

Vermeld in Eemans, Saur, Piron.