Mastenbroek, Johan Hendrik van

Johan Hendrik van Mastenbroek (signeerde als J.H. van Mastenbroek) werd op 4 december 1875 in Rotterdam geboren en overleed daar ook op 16 november 1945. Hij was de zoon van Jan van Mastenbroek.

Aanvankelijk autodidact volgde hij later toch nog een kunstzinnige opleiding aan de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen in Rotterdam. Hij was er onder andere leerling bij Alexander Henri Robert van Maasdijk. Zelf werd hij later de leraar van Joop Molenaar en Hendrik van Randwijk.

Zowel in 1901 ontving hij op een tentoonstelling in München een gouden medaille als in 1914 een Koninklijke medaille namens Koningin Wilhelmina.

Mastenbroek was niet alleen schilder maar ook graficus (vooral etser), tekenaar en aquarellist. Zijn ‘grote liefdes’ waren de Rotterdamse haven en de Zuiderzeewerken. Maar naast havengezichten zijn van hem ook veel andere werken bekend (genre- en diervoorstellingen, polder- en rivierlandschappen, portretten, stillevens, marines en stadsgezichten).

Als kunstenaar was hij vooral in Nederland (Rotterdam, Schiebroek, aan de oevers van de Maas, Scheveningen / Den Haag en rondom de Zuiderzee), België (Brugge), Frankrijk (Parijs) en Engeland (Londen) actief.

Mastenbroek was lid van Arti et Amicitiae in Amsterdam, van de Haagse Kunstkring, van de Hollandsche Teekenmaatschappij en van Puchri Studio alle in Den Haag en van de Cercle d’art de Bruxelles.

Vermeld in Dake, Hefting, Scheen, Witt Checklist, Leeman / Pennock, Jacobs, Philipse-Paalman.