Levigne, Hubert

Hubert Levigne (naamvariant: Nicolaas Jozef Hubertus Levigne; monogrammeerde als HL of H.L.) werd geboren in Meerssen (Limburg) op 30 september 1905 en overleed in Sittard op 29 december 1989.
Hubert kreeg zijn kunstzinnige opleiding op de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam en werd later zelf leraar aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht en vervolgens zelfs hoogleraar. Zelf was hij – voordat hij leraar werd – leerling bij Johannes Josephus Aarts en Richard Roland Holst. Daarna gaf zijn creatieve stokje weer door aan Doris Charlotte Becke, Jan van Helden, Marenne van Hezik-Terlingen, Herman Hollewand, Gerard Huntjens, Gertrud Januszweski, Jos Kipping, Renaud Levigne, Harry Marks, Hilde Möhring, Jean Nelissen, Ad Rijksen, Henri Schifferstein, Akke Sins, Armand Stijnen, Emile Taalman, Jan Vaatstra, Max Verboeket, Mathieu Vroemen en  Willem F. Wagner.
Als aquarellist, glaskunstenaar en -schilder, lithograaf, graficus, schilder, (pen)-tekenaar, etser en illustrator zijn van hen vooral zelfportretten, christelijke en religieuze voorstellingen en havengezichten bekend. Hij werkte graag met hout en koper. In het bijzonder werd hij bekend door zijn postzegelontwerpen.
Zijn kunstenaarschap werd breed gewaardeerd en onderstreept door hem zowel de Prix de Rome (2de prijs grafische kunst in 1933) als awards tijdens een grafiek expositie in Boedapest, tijdens een internationale arts et de techniques expositie in 1937 en door het hem toekennen van de Parijs’ Diplôme d’Honneur eveneens in 1937.
Levigne was lid van Nederlandse Kring van Grafici en Tekenaars, van de Exlibriskring W.B.V., van de Limburgsche Kunstkring en van de Algemene Katholieke Kunstenaarsvereniging (AKKV).
Vermeld in Scheen, Jacobs, Scharten.