Leeuwen van Oudewater, H.

Hen(dri)k van Leeuwen ( van Oudewater) werd op 22 januari 1890 in Ter Aar geboren en overleed op 23 augustus 1972 in Voorburg.

Van Leeuwen werd opgeleid aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, de Académie Julian in Parijs en aan de Académie de la Grande Chaumière ook te Parijs.

Hem indelen is lastig; hij wordt zowel tot de Haagse School als tot de School van Barbizon gerekend.

Hij kreeg les van J. van Jole en adviezen van Willem de Zwart.

Hij schilderde, aquarelleerde, etste, tekende en lithografeerde.

Onderwerpen die hij vastlegde waren zeer uiteenlopend zoals: (winter)landschappen, naaktfiguren, interieurs, portretten, stadsgezichten en stillevens.

Van Leeuwen was werkzaam in Oudewater tot 1915, Den Haag tot 1938 en daarna in Voorburg maar ook in Weesp. Hij maakte vele studiereizen naar het buitenland: Frankrijk, Corsica, Italië, Spanje en Oostenrijk.

Was lid van de Haagse Kunstkring en Pulchri Studio in Den Haag. In 1959 won hij de Publieksprijs van de Haagse Salon.

Van Leeuwen gaf les aan o.m. Pleun Betist, Dick Braam, Johannes Leonardus Kagie, Johannes Cornelis Meerburg,  Cor Noltee , Ruudt Wackers en G. de Wit.

Vermeld in Scheen, Jacobs, Scharten .