Dyck, Anthony van

Anthony van Dyck (naamvarianten: Anthonie van Dijck, Anton van Dijck, Antoon van Dijk, Sir Anthony van Dyck, Anthony Van Dyck en soms zelfs in de litteratuur geschreven als Van Deick, Vandike of Vandik, A. van Dyk) werd op 22 maart 1599 in Antwerpen geboren en overleed op 9 december 1641 in Blackfiars bij Londen.

Van Dijck volgde lessen bij Hendrick van Balen en Peter Paul Rubens. Later werd hij zelf de leraar van Maximilien l’Abbé, David Beck, Jan van Belkamp, Peter Bom, Bartholeus Camere, Joan Carlile, William Dobson, James Gandy, Adriaen Hanneman, Jan Baptist Jaspers, Cornelis de Neve, Edward (I) Pierce, Jan van de Reyn, Thedore Russel, Herman Servaes, Pieter Thijs, Robert Walker en Gerard Pietersz. van Zijl.

Van Dyck werkte als kunstenaar in België (Antwerpen, Zaventem, Brussel), Engeland (Londen, Blackfiars), Italië (Genua, Rome, Mantua, Palermo, Napels), Nederland (Den Haag, regio Noord-Nederland) en Frankrijk (Parijs).

Als prentkunstenaar, schilder en tekenaar zijn van hem vooral dier-, christelijk-religieuze- en mythologische voorstellingen, abstract geometrische kunstwerken, historiestukken en portretten bekend.

Vermeld in Meyssens, De Bie, Bellori, Antwerp, Thieme / Becker, Hervey, Nisser, Fokker, Gerson, Hollstein et al., Howarth, Martin, Witt Checklist, Duverger, Saur, Kollmann, Göke, Diels, Haskell / Serres, Wolters van der Wey.