(Boomerang Freecards)

(Boomerang Freecards)

Algemeen

Freecards zijn gratis prentbriefkaarten die op vele manieren worden verspreid. Sommige uitgevers distribueren de kaarten via eigen rekjes die in horeca- en uitgangsgelegenheden, scholen, sportscholen en / of op golfbanen hangen. Andere uitgevers bieden de kaarten aan via boekhandels, bioscopen, op evenementen, of in (hun eigen) winkels.

De eerste uitgever van freecards was Vanguardia in Spanje in 1985. Frankrijk volgde in 1987, Italië in 1989, Denemarken in 1990, België en Zweden in 1991, Duitsland, Zwitserland, Australië, Canada en het Verenigd Koninkrijk in 1992, en Nederland en diverse andere landen in 1993. In eerste instantie door Free Card en Take Art, maar Boomerang nam dat stokje over, snel gevolgd door concurrent Advertising Post.

Boomerang Cards (Creatieve kunstkaarten sinds 1993)

Feitelijk is er hier sprake van een collectief van veelal onbekende kunstenaars. Vandaar opname in deze rubriek als kunstkaart.

Met gehuurde bakfietsen – vol Boomerang kaartenrekken – werd en wordt er nog steeds langs cafés gestruind.

CULTUREEL FENOMEEN

Het idee was om reclame leuker te maken. Belangstellenden moesten zelf de reclamekaarten pakken Het werkte toen en nu nog steeds. Boomerang is uitgegroeid tot een cultureel fenomeen met sterke culturele trekjes.

Zo’n 30 mensen houden zich er nog steeds mee bezig. Iedereen zet zich met hart en ziel in voor opdrachtgever en publiek.

Creativiteit komt in vele vormen voor. Feitelijk zijn reclamekaarten ook kunstuitingen. Zowel scherpe, grappige, mooie en kunstzinnige creaties vinden hun weg naar het grote publiek.

Ze vormen dan ook een vast onderdeel binnen de kunst(ansicht|)|kaarten.