Bellefroid, Edmond

Edmond Bellefroid (naamvariant: Guillaume Marie Edmond Bellefroid) werd op 3 juli 1893 in Maastricht geboren en overleed daar ook op 7 januari 1971. Hij was de vader van Marcel Bellefroid.

Hij volgde kunstzinnige opleidingen aan het Stadsteekeninstituut in Maastricht en aan de École St. Lucas in Luik. Edmund was onder andere leerling bij Rob Graafland en Frans Karel van de Laar. Later gaf hij zelf weer les aan Pierre Daems en Guillaume Serpenti.

Edmond was primair industrieel ontwerper (ontwierp serviezen onder andere voor Prinses Beatrix) maar daarnaast ook monumentaal kunstenaar, schilder, kunstnijveraar, tekenaar, pastellist, aquarellist, textielkunstenaar, keramist, ontwerper en docent aan de Stadsacademie voor toegepaste Kunsten in Mastricht en op de Middelbare Kunstnijverheidsschool in Maastricht. Daarnaast was hij actief voor de Koninklijke Mosa B.V., de Koninklijke Sphinx N.V. en De Sphinx v/h Petrus Regout & Co. N.V., Kristal, glas- en aardewerkfabrieken.

Hij werkte als kunstenaar veel in zowel Maastricht als Neerhalen.

Hij produceerde vooral (zelf)portretten, christelijk-religieuze- en figuurvoorstellingen alsmede landschappen.

Als kunstenaar werd hij onderscheiden met een zilveren medaille tijdens de Internationale Kunstnijverheidstentoonstelling in Den Haag in 1948, met een gouden medaille tijdens de Triënnale in Milaan, hem werd in 1955 de Culturele prijs van de Provicie Limburg toegekend, in 1957 werd hem Het Gouden Kenteken toegekend en tijdens de Expo 1958 in Brussel een zilveren medaille. Hij was drager van de Orde van Oranje Nassau.

Edmond was lid van de Limburgse Kunstkring, van de Vereniging van Beoefenaars der Gebonden Kunsten (GKf) en van de beroepsvereniging van fotografen (GKf).

Vermeld in Scheen, Jacobs, Scharten, Eliëns / Groot / Leidelmeijer, De Rijk.