Beckmann, Max

Max Beckmann (naamvariant: Max Carl Friedrich Beckmann) werd op 12 februari 1884 in Leipzig geboren en overleed op 27 december 1950 in New York City.

Hij volgde een kunstzinnige opleiding aan der Groβherzogliche Sächsische Kunstschule in Weimar. Hij volgde er onder andere lessen bij Otto Rasch en leidde later zelf weer Dietz Edzard, Ottokar Gräbner, Léo Maillet en Karl Vinzenz Tratt op. Op latere leeftijd vervulde hij docentschappen aan de Staatliche Hochschule für bildende Kunst (Städelschule) in Frankfurt am Main, aan de Washington University in Saint Louis, aan de University of Colorado in Boulder en aan de Brooklyn Museum School of New York.

Max Beckmann was een veelzijdig kunstenaar (beeldhouwer, etser, graficus, graveur / prentmaker, illustrator,lithograaf, schilder, aquarellst, tekenaar en dichter).

Als kunstenaar was hij werkzaam in Frankrijk (Parijs, Straatsburg, Zuid-Frankrijk), Nederland (Scheveningen, Laren Nh., Zandvoort, Amsterdam / Artis), Duitsland (Berlijn, regio Pruisen, Frankfurt am Main), Italië (Florence), België (regio Vlaanderen), Engeland (Londen), Zwitserland (Zürich) en de V.S. (Saint Louis / Missouri, New York City).

Veel van zijn werkstukken hadden als onderwerp christelijk-religieuze-, mythologische-, historische-, dier- of figuurvoorstellingen, interieurs, kustgezichten, landschappen, (zelf)portretten of stillevens.

Max wordt tot de Berliner Secession stroming, het Expressionisme en de stroming Nieuwe Zakelijkheid gerekend.

Vermeld in Thieme / Becker, Vollmer, Bénézit, Witt Checklist, Saur, Bavelaar, Kraan, Ludewig / Schoeps / Sonder.