Jef Jozef Verheyen (naamvariant: Jef Verheyen) werd op 6 juli 1932 in Itegem (Heist-op-den-Berg) geboren en overleed op 2 maart 1984 in Saint-Saturnin-d’Apt. Hij was getrouwd met Dani Franque.
Verheyen studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en daarna nog aan het Hoger instituut in de klassen schilderen, tekenen en keramiek.
Jef werkte niet alleen in België [werkte in Antwerpen samen met De Vree en Van Anderlecht maar ook in Italië (Milaan) waar hij contact had met Manzoni, Crippa en Fontana]. Later vestigt hij zich definitief (1974) met zijn gezin in Zuid-Frankrijk.
Naast schilder en tekenaar manifesteerde hij zich ook als keramist en beeldhouwer.
De meeste van zijn werken zijn non-figuratief. Samen met zijn vrouw dreef hij L’atelier 14 (tegenover het Rubenshuis in Antwerpen).
Hij was lid (en mede-oprichter) van de Nieuwe Vlaamse School en van G-58 (waar hij ook mede-oprichter van was) en actief binnen de Zero-groep (opgericht in Düssedorf door H. Mack, O. Piene en G. Uecker) die vooral gekant was tegen het tachisme. Eén van de aanleidingen om zich zo teweer te stellen tegen het tachisme en voor de monochromie was zijn opthalmologische handicap (een oogziekte: de oogziekte van Graves) met als doel de dagelijkse somberheid te ontvluchten.
Vele musea (in onder andere België, Duitsland, Zwitserland, Italië, Polen en Brazilië) hebben werk van hem in hun openbare collecties.
Vermeld in Eemans, Jacobs, Piron, Witt Checklist.
Enig resultaat
Verheyen, Jef
Jef Jozef Verheyen (naamvariant: Jef Verheyen) werd op 6 juli 1932 in Itegem (Heist-op-den-Berg) geboren en overleed op 2 maart 1984 in Saint-Saturnin-d’Apt. Hij was getrouwd met Dani Franque.
Verheyen studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en daarna nog aan het Hoger instituut in de klassen schilderen, tekenen en keramiek.
Jef werkte niet alleen in België [werkte in Antwerpen samen met De Vree en Van Anderlecht maar ook in Italië (Milaan) waar hij contact had met Manzoni, Crippa en Fontana]. Later vestigt hij zich definitief (1974) met zijn gezin in Zuid-Frankrijk.
Naast schilder en tekenaar manifesteerde hij zich ook als keramist en beeldhouwer.
De meeste van zijn werken zijn non-figuratief. Samen met zijn vrouw dreef hij L’atelier 14 (tegenover het Rubenshuis in Antwerpen).
Hij was lid (en mede-oprichter) van de Nieuwe Vlaamse School en van G-58 (waar hij ook mede-oprichter van was) en actief binnen de Zero-groep (opgericht in Düssedorf door H. Mack, O. Piene en G. Uecker) die vooral gekant was tegen het tachisme. Eén van de aanleidingen om zich zo teweer te stellen tegen het tachisme en voor de monochromie was zijn opthalmologische handicap (een oogziekte: de oogziekte van Graves) met als doel de dagelijkse somberheid te ontvluchten.
Vele musea (in onder andere België, Duitsland, Zwitserland, Italië, Polen en Brazilië) hebben werk van hem in hun openbare collecties.
Vermeld in Eemans, Jacobs, Piron, Witt Checklist.
