Henk van Gemert werd op 16 maart 1903 in Amsterdam geboren en overleed daar ook in 2002. Als 4-jarige jongetje verloor hij al zijn vader.
Zijn pleegvader – de lithograaf De Munter – ontdekte al vroeg zijn tekentalent. Zijn moeder echter zag in hem meer een degelijke kantoorklerk. De Munter won deze opvoedingstrijd en zorgde er voor dat Van Gemert in dienst van het grafische bedrijf ‘Van Leer & Co’ trad waar hij met de opgedane later nog veel plezier van zou hebben. De oorlog brak uit en het ging slecht met Van Leer wat Van Gemert aanzette tot meer schilderen. Van Gemert is dus een autodidact pur sang.
Hij schilderde vooral veel Limburgse landschappen in de omgeving van Maastricht. Exposities van zijn werk zette de Duitser Hermann Göring aan tot kopen van zijn werk. Met als gevolg dat Van Gemert werd uitgenodigd om lid te worden van de Kultuurkamer. Van Gemert weigerde en dook onder.
In de laatste jaren van de oorlog kreeg Van Gemert contact met Karel Appel. Ze hadden een gezamenlijk atelier aan de Zwanenburgwal te Amsterdam. Appel schilderde toen nog voornamelijk naturalistisch.
Vriendschap met De Jong – een amateurschilder – (en eigenaar van kasteel Weerdenstein aan de Vecht waar Henk ook een tijdje op woonde) was aanleiding dat Van Gemert samen met De Jong naar het zuiden trokken en via Brussel naar Aix-en-Provence. Onderweg door hen geschilderde doeken werden geruild voor eten en onderdak.
In zijn Amsterdamse tijd combineerde Van Gemert zijn werk als kunstenaar met de baan van rondleider in het Rijks- en Stedelijk museum van Amsterdam. Tussentijds bezocht hij veel Zuid-Europese landen om te schilderen. Met zijn derde vrouw trok hij voorgoed naar het zuiden en ging op een kasteel te Chomérac wonen. Naast het restaureren van het kasteel richtte hij in het dorp een regionale kunstenaarsvereniging op (Arc Rochechauve Chomérac). Uiteindelijk – in 1982 – trok Van Gemert verder door naar Zuid-Spanje (La Coveta Fuma).
Van Gemert veranderde voortdurend van schilderstijl en was naast aquarellist ook (pen)-tekenaar en olieverfschilder van zowel landschappen als stadsgezichten.
Hij was lid van ‘Stuwing’ en de Federatie van Verenigingen van Beroeps Beeldende Kunstenaars.
Vermeld in Scheen, Jacobs.
Enig resultaat
Gemert, H. van
Henk van Gemert werd op 16 maart 1903 in Amsterdam geboren en overleed daar ook in 2002. Als 4-jarige jongetje verloor hij al zijn vader.
Zijn pleegvader – de lithograaf De Munter – ontdekte al vroeg zijn tekentalent. Zijn moeder echter zag in hem meer een degelijke kantoorklerk. De Munter won deze opvoedingstrijd en zorgde er voor dat Van Gemert in dienst van het grafische bedrijf ‘Van Leer & Co’ trad waar hij met de opgedane later nog veel plezier van zou hebben. De oorlog brak uit en het ging slecht met Van Leer wat Van Gemert aanzette tot meer schilderen. Van Gemert is dus een autodidact pur sang.
Hij schilderde vooral veel Limburgse landschappen in de omgeving van Maastricht. Exposities van zijn werk zette de Duitser Hermann Göring aan tot kopen van zijn werk. Met als gevolg dat Van Gemert werd uitgenodigd om lid te worden van de Kultuurkamer. Van Gemert weigerde en dook onder.
In de laatste jaren van de oorlog kreeg Van Gemert contact met Karel Appel. Ze hadden een gezamenlijk atelier aan de Zwanenburgwal te Amsterdam. Appel schilderde toen nog voornamelijk naturalistisch.
Vriendschap met De Jong – een amateurschilder – (en eigenaar van kasteel Weerdenstein aan de Vecht waar Henk ook een tijdje op woonde) was aanleiding dat Van Gemert samen met De Jong naar het zuiden trokken en via Brussel naar Aix-en-Provence. Onderweg door hen geschilderde doeken werden geruild voor eten en onderdak.
In zijn Amsterdamse tijd combineerde Van Gemert zijn werk als kunstenaar met de baan van rondleider in het Rijks- en Stedelijk museum van Amsterdam. Tussentijds bezocht hij veel Zuid-Europese landen om te schilderen. Met zijn derde vrouw trok hij voorgoed naar het zuiden en ging op een kasteel te Chomérac wonen. Naast het restaureren van het kasteel richtte hij in het dorp een regionale kunstenaarsvereniging op (Arc Rochechauve Chomérac). Uiteindelijk – in 1982 – trok Van Gemert verder door naar Zuid-Spanje (La Coveta Fuma).
Van Gemert veranderde voortdurend van schilderstijl en was naast aquarellist ook (pen)-tekenaar en olieverfschilder van zowel landschappen als stadsgezichten.
Hij was lid van ‘Stuwing’ en de Federatie van Verenigingen van Beroeps Beeldende Kunstenaars.
Vermeld in Scheen, Jacobs.
